نزاعی در گرفته است. از 4 کاندید انتخابات دهم ریاست جمهوری اسلامی ایران سه تن و نیز هوادارنشان بر این باورند که در برگزاری و نیز شمارش آرا مهندسی صورت گرفته است و تقلب شده است و دامنه اعتراضات آنچنان اوج گرفته است که خونها بر زمین ریخته جانها آسیب دیده ونیز انسانها در بند شده اند. اما سوی دیگر ماجرا ، معترضان را به قانون و مراجع قانونی ارجاع می دهند در حالی که معترضان مراجع قانونی را بی طرف وصالح ندانسته و تنها راه موجود را ابطال یا حکمیتی بی طرف می دانند.
حال که برای برگزاری تجمعات قانونی ونیز نقد های رسانه ای مسالمت آمیز مجوز داده نمی شود ایده ای مطرح می شود که غیر قانونی نیز نیست و نمی دانم چرا تا کنون کمتر به آن اشاره شده است :
برای برون رفت از این ماجرا چرا آقایان خود اقدام به برگزاری انتخابات دوباره نمی نمایند؟
شیوه:
نامزدهای معترض در همه یا برخی شهرها وحوزه ها که مشکوک تر است با اعلام فراخوانی به هواداران درخواست نمایند تا با مراجعه به محلهای از پیش تعیین شده با حضور ناظران بین المللی، به همراه شناسنامه وکارت ملی، در سندی رای به نامزد مورد نظر خود را تایید و امضا نمایند.
چند نکته:
1- این پیشنهاد از پیشنهاد آقای کروبی که می گوید یک روز هواداران یک گروه و روز دیگر هواداران گروه دیگر به خیابان بیایند به ظاهر شدنی تر است.
2- هر سه نامزد و حامیان مالی ایشان توان اجرایی و نیز مالی برپایی این انتخابات را دارند
3- هرسه نامزد با ارسال نامه ای به مقام رهبری در خواست نمایند تا رسانه ملی و نیز نهاد های امنیتی رسمی و غیر رسمی را از جریان سازی و تعرض علیه این برنامه و مجریانش بر حذر سازند.
4- آسیب اصلی که براین ماجرا بر می شمرند امکان عدم حضور هوادارن نامزدها به دلیل فاش شدن هویتشان و نیز مخفی نماندن آرایشان می باشد که در شرایط فعلی با توجه به خواست عمومی و حتی اعلام علنی اعتراضات به ویژه در چندین راهپیمایی گسترده چنین مشکلی رخ نخواهد داد وحتی اگر رخ دهد و عده ای از حضور سر باز زنند این بار تاریخی از دوش نامزدها برداشته می شود که ما خود خواستیم اما هوادارانمان نخواستند ودر این بازی سخت دیگر بر ما حرجی نیست .
امیدوارم برسد به دست آقایان موسوی، رضایی و کروبی . باشد که به خود ومردم اعتماد نمایند.
خوش بود گر محک تجربه آید به میان تا سیه رو شود هر که دراو غش باشد
